Dag 10 Bryce Canyon

Vanmorgen weer vroeg uit bed. We ontbijten in het tegenover gelegen restaurant. Hier hebben we gisteren avond immers ook heerlijk gegeten. Als de auto ingeladen is vervolgen we de route over de US 89. Na een uurtje rijden komen we bij de afslag US 12. Dit is het start punt van Senic Byway 12. Dit schijnt een van de mooiste routes van Amerika te zijn. Je kunt hem helemaal afrijden tot aan Capitol Reef National Park. Echter rijden we dit jaar maar tot aan Bryce Canyon. Ondanks de vroege ochtend is het alweer lekker warm. Vandaag gaat weer een warme dag worden en zullen de wandelschoenen opnieuw aangetrokken worden. Ik kijk uit naar de trip van vandaag. Na veel te hebben gelezen heb ik hoge verwachtingen van Bryce Canyon National Park. Bryce Canyon is eindelijk geen canyon, maar een Rim (rand) die door water en wind is geërodeerd. 

Bryce Canyon is gelegen in het zuidwesten van de staat Utah. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. Hoodoos in Bryce Canyon worden gevormd door twee processen. Het eerste proces, vorstverwering, oefent vooral in de winter zijn invloed uit. Water sijpelt in kleine scheuren in de rots. Wanneer het water bevriest, zet het uit, waardoor de scheur groter wordt. Het ijs smelt, er loopt meer water in de scheur en het water bevriest weer. Scheuren kunnen op deze manier zo groot worden, dat er stukken rots afbreken. Dat is waar het tweede proces verder gaat: regen neemt de stukjes rots die zijn afgebroken door het vriezen en dooien van water in scheuren. De regen draagt ook bij aan de erosie van de rots doordat het wat zuur is. Kalksteen, waaruit hoodoos bestaan, lost daarin op. Deze processen hebben gezorgd voor het ontstaan van deze rotsformaties, maar zullen ook zorgen voor de afbraak ervan. In Bryce Canyon is de erosiesnelheid ongeveer 0,6-1,3 meter per 100 jaar.

Als we het park binnen rijden komen de rode Hoodoos ons al tegemoet. Deze zijn echter nog niet van Bryce Canyon maar van het er tegen aan gelegen Red Canyon. Als we met de auto onder de rotsen door rijden parkeren we de auto even langs de kant om wat foto's te maken van de omgeving. Niet veel later arriveren we in Bryce Canyon. We parkeren de auto bij het visitor center en kijken daar wat de mogelijkheden zijn voor vandaag. In dit park rijdt een gratis shuttlebus van het ene uitzichtspunt naar het andere, vanuit hier starten weer diverse trails. De planning is om eerst met de shuttle bus naar een aantal uitzichpunten te gaan en daarna gaan we nog wat wandelingen maken.

Als eerste stoppen we bij Sunrise Point, vanaf de bushalte is dit slechts enkele meters lopen. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De zon zorgt voor schakeringen van de kleuren van de rotsen. De kleuren variëren van roze naar oranje. Bij elk uitzichtpunt kun je een wandelingetje maken langs de rim. Ook starten er wandelingen de vallei in. Vervolgens  zijn we nog maar Sunset Point, Inspiration Point en Bryce Point gegaan. Bij al deze punten heb je een mooi uitzicht hebt op de hele vallei. Het zicht heb je vooral bij zonsopgang en zonsondergang.

Bryce Canyon kun je erg goed bewonden vanaf de uitzichtpunten, maar wil je deze canyon echt leren kennen dan zul je een wandeling in de canyon moeten maken. Enkele trails zijn Mossy Cave, Rim Trail, Bristlecone Loop, Queens Garden, Navajo Trail, Tower Bridge, Hat Shop en Swamp Canyon. Om in één wandeling het mooiste te zien wat Bryce te bieden heeft, is de combinatie van de Navajo en Queens Garden Trail een aanrader. Deze wandeling combineert twee routes die de canyon inlopen, de Navajo Loop Trail en de Queens Garden Trail.

Je kunt beginnen bij Sunset Point en daarvandaan de Navajo Loop volgen tot aan de verbinding met de Queens Garden Trail. Het eindpunt is dan Sunrise Point. Vervolgens loop je via de rim terug naar Sunset Point. Het is mogelijk om de route in omgekeerde volgorde te lopen. Volgens de ranger het leukste als je hem loopt vanaf Sunrise Point naar Sunset Point. Op deze manier is de route wat avontuurlijker, maar wellicht iets moeilijker, je loopt dan namelijk via het steilste gedeelte omhoog. Zo gezegd zo gedaan. Vanaf de rim loop je zigzaggend naar beneden, langs de zogenoemde "switchbacks". Na ongeveer een kilometer kom je bij de kruising met de Peek-a-boo Trail. Iets verderop is het verbindingspad met de Queens Garden Trail. De Navajo Loop gaat hier naar links, terug naar Sunset Point (en Thor’s Hammer).

Als je hier richting de Queens Garden Trail gaat zie je op een gegeven moment links de zijweg naar de rots die genoemd is naar Koningin Victoria. Terug op het hoofdpad is het nog iets meer dan een kilometer naar Sunrise Point, ongeveer 100 meter hoger gelegen. Ook hier geniet je van de prachtig gekleurde pilaren, de doorkijkjes door de tunnels en de bomen die op de meest onwaarschijnlijke plaatsen groeien. Bij Sunrise Point kun je via de rim teruglopen naar Sunset Point, een afstand van 0,8 km. m. Bij de combinatie heb je slechts een deel van de Navajo Loop, óf het stuk via Wall Street, óf het deel langs Thor's Hammer. Loop je langs Wall Street en wil je wel Thor’s Hammer van dichtbij zien, dan kun je nog even doorlopen langs de Navajo Loop tot aan Thor's Hammer en dan verder naar de Queens Garden Trail. De weg terug naar boven via navajo trail is echt een van de buitencategorie. De warme zon op ons hoofd en het feit dat ons water al enige tijd op is maakte de klim niet makkelijker. Al met al kwamen we rond 5 uur aan op het eindpunt sunset point. Deze route was totaal 7 km lang met een flinke stijging en dat was ook in de kuiten te voelen.


Aangezien we nu toch bij het Sunset piont zijn nemen we een stukje van de zonsondergang mee. De neergaande zon geeft bryce canyon een kleurrijk gezicht. Als de geheugenkaart van mijn foto camera vol is nemen we de shuttle bus en gaan we terug naar het visitor center. Snel stappen we in de auto, we willen graag nog een stukje rijden zodat we morgen vroeg sneller in Moab zijn. Hier ligt Arches National Park. De Route vanaf Bryce Canyon is 5 uurjes en we willen graag de helft al gedaan hebben. Rond kwart over tien komen we in het dorpje Salina. Hier checken we in bij een Super 8. Aangezien het al te laat was om nog uit eten te gaan hebben we wat verpakte broodjes gekocht bij een bezine station. Deze hebben we in onze kamer gegeten. Tijdens het typen van mijn reisverslag val ik wederom diverse keren in slaap.

Samenvattend: Bryce Canyon is een apart en heel erg kleurvol National Park. Als je alleen de viewpunten doet heb je aan een halve dag genoeg. Maar nu komt het, wil je echt wat zien van deze canyon dan zul je een wandeling moeten maken. Hier zal je zeker geen spijt van krijgen, qua wandelingen vond ik dit een van de mooiste routes die we hebben gelopen. Ik kan met zekerheid stellen, Bryce Canyon met of zonder wandeling in de vallei is een wereld van verschil.  

Hotel: Super 8 Salina

Prijs: €40,-

Bijzonderheden: Standaard motel met ontbijt

Temperatuur: 25 graden

Aantal Km: 328

 

 



 

 



 

Maak jouw eigen website met JouwWeb