Dag 2

Als ik wakker word is het half zes in de ochtend. Robin ligt horizontaal tussen ons in te slapen. Enthousiast begin ik aan het reisverslag van dag 1. Door een spleet tussen de gordijnen zie ik dat

het in de verte flink onweert. September is de laatste maand van het regen seizoen, dus een flinke bui af en toe behoord tot de mogelijkheden. Wegens gebrek aan inspiratie staak ik het reisverslag en probeer nog even te slapen.

Dit is echter van korte duur. Want na een kwartiertje voel ik hoe vijf kleine vingertjes mijn gezicht verkennen. Als ik laat merken dat ik wakker ben is de beer los en word ik gebruikt als klimrek. Een kwartier later zitten we samen op bed te spelen. Het voordeel van zo vroeg opstaan is dat je de hele dag nog hebt.

Om zeven uur nemen we plaats in de ontbijtzaal. Het is voor ons een herkenbaar iets en het geeft je het gevoel dat we echt weer in Amerika zijn. Er is koffie, juice, appelsap en melk. In de hoek staat een wafelmaker en donuts liggen gepresenteerd in een schaal. Aan de muur hangt een tv. En natuurlijk staat hij op CNN, dit is in Amerika gebruikelijk in publieke ruimtes. De aanstaande presidentiële verkiezen en terreurbeweging ISIS zijn de voornaamste onderwerpen.

Na het ontbijt gaan we even naar de Walmart. Voor ons ook weer zo iets wat typisch Amerika is. We slaan flink wat spullen in, drinken, pampers en eten voor Robin. Uiteraard wil het kind in mij even door de speelgoed gang. Uiteindelijk komt alleen Robin als winnaar eruit met een nieuwe Zoef Zoef diertje. Als we terug op de hotelkamer zijn is Robin moe, we leggen haar op bed en binnen een paar minuten is ze vertrokken naar dromenland.

Dit geeft ons de tijd om zelf even uit te rusten en uit te zoeken hoe het schijnbaar nieuwe toll wegen systeem werkt. Toen we hier vier jaar geleden waren, kon je gewoon met muntjes betalen. Deze gooide je in een soort koker en als je het bedrag had bereikt gaat de slagboom open. Tegenwoordig koop je een sticker die je plakt op de vooruit van je auto. Deze kun je online registeren om er vervolgens een saldo op te zetten.

Als Robin wakker is pakken we onze spullen en checken we uit. Naast ons hotel is een restaurant van Hooters. Hier gaan we even wat eten voordat we aan de trip richting Orlando beginnen. Als onze buikjes gevuld zijn rijden we langs de kust richting Vero Beach. Na een uurtje rijden stoppen we bij een rustig stukje strand waar je eventueel zeeschildpadden kan tegenkomen. Helaas voor ons waren ze niet thuis. Voor Robin was dit echter geen probleem want onze waterrat wilde maar één ding en dat was naar de zee. Lekker met de voetjes in het water en praten tegen de tegemoet komende golven.

Na een kwartiertje vinden we het wel welletjes en vervolgen we onze reis naar onze eindbestemming. Het is ondertussen behoorlijk warm en we moeten nog twee en half uur rijden naar Haines City. Dit is een dorpje gelegen nabij Orlando. Onze villa ligt in de Southern Dunes Villa and Golf park. Als we om 5 uur het park oprijden zijn we zeer tevreden over onze villa. Snel geven we Robin haar avond eten en leggen we haar op bed. Voor papa en mama wordt het ook niet laat, om half 11 gaat het licht uit.