Vandaag worden we wakker met een super mooi uitzicht. Wie denkt dat Las Vegas een rustig straat beeld heeft zo vroeg in de morgen heeft het mis. Er lopen al honderden mensen op de strip. Ontbijt is in dit hotel op een speciale manier inbegrepen. Elke dag mogen we 18 dollar spenderen in een Starbucks cafe. Dat vinden wij nou helemaal niet erg. Na het ontbijtje lopen we richting de strip. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. De uitgang vinden in een casino vereist het betere speurwerk. Deze hotels doen er namelijk alles aan om jou binnen te houden zodat je je duur verdiende centjes uit kan geven.

Eenmaal buiten op de strip merken we dat er eigenlijk niets is veranderd. We zijn nu voor de derde keer in Las Vegas en alles is nog hetzelfde. De aanwezige toeristen gedragen zich alsof ze alleen op de wereld zijn, alle normen en waarden lijken voor een weekje opzij zijn gezet. Ook aan straat artiesten geen gebrek. Zo zie ik een Spiderman met overgewicht, een Darth vader van 1 meter 70 en een transformer met een bouwjaar uit het jaar blok. Maar ondanks al deze kenmerken heeft Vegas voor ons toch iets speciaals. De kunst is om er gewoon niet te lang te blijven.

Vandaag staat in het teken van "shop till you drop". En daar hebben wij uiteraard geen moeite mee. Jacqueline vind al snel een nieuw paar Uggs schoenen en ik beroof Ralph Lauren en Tommy Hilfiger van de nodige kleding. Uiteraard shoppen we er ook op los voor onze kleine prinses. 

Na al dit vermaak gaan we avond eten bij Hooters. Het enige restaurant dat niet alleen goed is voor de maag maar ook voor de oogjes. Als we in de hotelkamer zijn ploffen we op bed en vallen we in een diepe slaap.