Om 7 uur worden we wakker, nee niet van Robin maar voor de afwisseling van de wekker. Vandaag willen we vroeg op pad zodat we op tijd in ons andere hotel zijn. In een record tempo pakken we de spullen in en verlaten we het motel. In 7 Amerika reizen staat dit motel met stip op de tweede plek van meest slechte motels. Als u wilt weten wat het slechtste motel was verwijs ik u graag naar ons reisverslag uit Amerika 2012 dag 4. Het vreemde is dat wij altijd de recensies van het betreffende motel checken voordat we iets boeken. Wellicht heeft de eigenaar alle positieve verhalen zelf geschreven ?. Ontbijt was vandaag inbegrepen maar dat slaan we maar even over. Bij de plaatselijke Subway nemen we koffie en een broodje.

Onze eerste bestemming van vandaag is Goblin Valley State Park. Goblin Valley is een zeer klein State Park, dat ongeveer 2 mijl lang en 1 mijl breed is. Miljoenen jaren geleden was deze vallei een inlandse zee, nadat het water door de eeuwen heen is verdwijnen bleef de door de zee gevormde bodem over. In de vallei staan duizenden wonderlijk gevormde rotsfiguren, de meesten zijn niet meer dan 2 of 3 meter hoog. Met een beetje fantasie kun je in de rotsfiguren een heel leger boosaardige kabouters zien. De Goblins hebben, net als de ondergrond een chocolade bruine kleur.

Je kan vanaf de hoger gelegen parkeerplaats naar beneden lopen en de vallei in. Er zijn geen officiële wandelpaden en het is ook toegestaan om van de paden af te gaan en tussen de Goblins door te dwalen. Dit state park is bij uitstek geschikt voor kinderen. In 2013 zijn we hier ook geweest. Toen op advies van een motel eigenaar. Positief verrast hebben we toen besloten dat als we ooit kinderen zouden krijgen ze hier te laten spelen. Gelukkig kunnen we nu stellen dat beide is gelukt.

Robin heeft het reuze naar haar zin als we eenmaal, in de vallei zijn aangekomen stormt ze letterlijk op de goblins af. Aangezien het nog vroeg in de ochtend is zijn we nagenoeg alleen. Tot onze grote verbazing begint Robin meteen te klimmen en klauteren met handen en voeten. Af en toe is er weer een WOW te horen. Al gillend van plezier rent ze tussen de goblins door. Binnen een half uur is ze dan ook helemaal op. Gelukkig is daar papa dan om haar terug te dragen naar de parkeerplaats. Ondertussen is het behoorlijk druk aan het worden. Na wat panorama foto's verlaten we de Goblin Valley, als ik in de spiegel kijk zou je zweren dat er een paar van die stenen goblins ons uit zwaaien.

Het bezoek aan Goblin valley was wederom een succes. Ik kan iedereen dit park van harte aanraden, en voor kinderen is een bezoek aan dit park bijna een "must".

Onze volgende bestemming is Capitol Reef National Park. Wat op een klein uurtje van Goblin Valley is gelegen. Capitol Reef National Park is een dun en langgerekt Park. Het park staat vooral bekend om de Waterpocket Fold, een meer dan 150 kilometer lange plooi in de aardkorst - een vrijwel uniek geologisch fenomeen. Daarnaast kunt u er prachtige hoog optornende zandstenen formaties vinden. Capitol Reef is een verhoudingsgewijs rustig en helaas vaak gemist Nationaal Park.

Een van de belangrijkste publiekstrekkers in Capitol Reef National Park zijn de fruitboomgaarden en gerestaureerde historische gebouwen in de voormalige nederzetting Fruita. In de boomgaard mag je wat fruit plukken om op te eten. In Fruita wonen nog steeds families van de oorspronkelijke mormoonse bewoners. Het eten van een door hun gemaakte vruchtentaartje is dan ook een aanrader om te doen.

Voor ons is dit de tweede keer dat we Capitol Reef bezoeken. Het ligt dit jaar nu eenmaal op onze route en aangezien je er doorheen moet kun je er net zo goed even van genieten. Na het eten van een heerlijk taartje, zo heerlijk dat we er twee op hebben. Robin speelt ondertussen heerlijk op het uitgestrekte grasveld tussen de fruitbomen. Als een groot hert op enkele meters uit de bosjes komt schrikt ze op. In haar ogen zie ik haar denken of ze er achteraan zal gaan of niet. Wijselijk besluit ze om op een afstandje toe te kijken hoe het hert zich weer uit de voeten maakt.

Aangezien we morgen ochtend weer naar Capitol Reef gaan besluiten we om op tijd naar ons motel te gaan. Alle drie verlangen we wel naar een lekkere douche en een goed bord eten. Als we in het iets verderop gelegen plaatsje Bicknell aankomen zien we tot onze opluchting dat het motel erg netjes is. Dat hadden we even nodig na gisteren. In het plaatselijke restaurant bestel ik een heerlijk grote Amerikaanse steak. Voor Jacqueline is de keuze wat lastiger aangezien ze zwanger is en veel niet mag hebben. Voldaan keren we terug naar onze kamer. Robin gaat lekker badderen en valt niet veel later als een blok in slaap.