Gisteren hebben we te horen gekregen dat Sequoia NP grotendeels is gesloten. Vanwege de slechte staat van de weg is het grootste gedeelte gesloten voor reparaties.  Laat dit nu ook nog het gedeelte zijn waar de reuze sequoia bomen staan. En die willen we juist graag zien. Dus dat is op zijn zachtst gezegd en tegenvaller aangezien we een overnachting hadden vlak voor de ingang van het park. De kindjes zijn op tijd wakker en vermaken zich prima. Logan hangt in de speeltuin en Robin maakt een “vlog” voor haar vriendinnen over de aanwezige schapen.

Nu is er wel een andere mogelijkheid om toch nog de sequoia’s te bewonderen, alleen moeten we daar twee uur voor rijden. En route technisch is dat een stukje de verkeerde kant uit. Dus komt er ook nog anderhalf uur extra reistijd bij naar de volgende bestemming.

Tegen Sequoia NP ligt namelijk nog een veel minder bekend National Park genaamd Kings Canyon. Deze is voor het publiek wat minder bekend omdat zijn ligging niet ideaal is voor een “route trip” en in sequoia NP zijn gewoon weg meer van deze grote bomen.

Maar voor ons wel de mogelijkheid om toch Sequoia’s te zien. We wegen even de voor en nadelen af en besluiten toch om naar Kings Canyon NP te gaan. We waren toch vroeg wakker dus qua tijd moeten we het allemaal wel redden. Rond negen uur verlaten we het motel en beginnen aan een trip van een uur en drie kwartier. De kids hebben nieuwe tekenfilms op hun iPad gezet en vermaken zich prima.

Het eerste gedeelte van de route is nog wat saai. We rijden een lange tijd tussen velden van sinaasappelbomen maar zodra we de bergen in rijden is de omgeving en het uitzicht weer bijzonder mooi. Het eerst stuk zijn voornamelijk heuvels met gras en lage vegetatie, eenmaal hoger op de berg rijden we de bossen in met naaldbomen die voor Nederlandse begrippen al enorm groot zijn.

Om een uur of twaalf komen we na een schitterende, maar wel bochtige weg op grote hoogte aan bij het bezoekerscentrum van Kings Canyon gelegen op een hoogte van 6700 feet. Overal om ons heen zien we nog sneeuw liggen. Op de parkeerplaats plaats worden we meteen getrakteerd op enkele sequoia's. Het Vistor Centrum zelf is helemaal ondergesneeuwd. We melden ons bij de ranger en hij vertelt wat we allemaal kunnen doen. Ook hier is helaas wel niet toegankelijk vanwege de sneeuw.

Ondanks sneeuw is de temperatuur aangenaam en lekker zonnig. Helaas kunnen we niet de grootste Sequoia boom van de wereld zien (de General Sherman Tree) want die staat in Sequoia NP maar hier staat gelukkig wel de een na grootste boom (de General Grant Tree). We lopen de general grant tree trail. Via een bospad slingeren we door de bergen. Halverwege komen we de gerneral grant tegen. Deze boom is volgens het bordje ervoor al 1700 jaar oud en 81 meter hoog met een omtrek van 9 meter. Dat is natuurlijk nauwelijks te bevatten. De boom is zo groot dat ik twee foto's nodig heb om hem te fotograferen.

Als we de weg vervolgen komen we een omgevallen sequoia tegen genaamd "the Fallen Monarch". Deze ligt er al meer dan 100 jaar. Hij is van binnen helemaal hol en er loopt nu een voetpad doorheen. De kids vinden dit maar al te spannend. 

We maken enkele foto's van de kids voor de bomen om een idee te krijgen hoe groot deze zijn. Sommige bomen hebben in de stam gaten waarin je je kan verstoppen. Logan vind dat uiteraard wel leuk. Onderweg spelen ze af en toe in de sneeuw. Waar maak je dat mee? In de sneeuw spelen met een lekker zonnetje. 

De dames vinden het wel prima en gaan terug naar de auto. Samen met Logan ga ik nog een stukje klimmen naar een sequoia boven op een besneeuwde berg. Voor elke twee stappen omhoog glijden we er eentje terug. Logan  vind het super spannend en als we boven zijn is hij trots op zich zelf. Terug gaan we glijdend op onze billen de berg weer af. Uiteindelijk was het lekker wandelen zo tussen die reuzen, zo nu en dan maakte we een uit glijder over de smeltende sneeuw. Al met al een goede keuze om wat extra uurtjes in de auto te zitten. 

Na een anderhalf uur wandelen hebben we alles gezien en gaan we het mooie park weer verlaten. Eenmaal uit de bergen rijden we wederom een groot stuk tussen de sinaasappelplantages. Ons volgende motel ligt in Bakerflield. We hebben deze plek puur geboekt als overnachting. Na een auto rit van 2,5 uur komen we aan bij het hotel. De Kids worden meteen enthousiast bij het zien van het bijhorende zijn bad. Na het inchecken kleden ze zich meteen om voor een frisse plons. 

Het motel voor vandaag is niet heel bijzonder. Het is ideaal voor overnachten en weer door. Al zullen de kids hier anders over denken want het heeft een zwembad. Na een uurtje zwemmen gaat iedereen in de douch. Vanavond gaan we uit eten bij Applebee's. In dit restaurant kun je voornamelijk lekkere steaks eten. Op een tiental televisies zijn diverse soort wedstrijden te zien. Het duurt een paar dagen maar Logan eet voor het eerst zijn bordje leeg. Als de buikjes weer vol zitten gaan we terug naar het hotel en zoeken we snel ons bedje op.