Jawel om kwart over een 's nachts was het weer bingo. Mama wakker, papa spelen, aankleden riep Robin enthousiast. Gelukkig werkte het recept van gisteren nacht nu weer. Twee uurtjes spelen en daarna weer terug in bed leggen. Omdat we het vermoeden hadden dat ze weer vroeg zou komen waren we zelf ook wat eerder gaan slapen. Rond de klok van acht werd ze pas weer wakker.

Vandaag zouden we eigenlijk twee dingen doen. De Maroon Bells en Colorado national monument. Echter als we ze beide zouden bezoeken inclusief de reistijd naar de volgende slaapplek, dan zou de dag voor Robin te zwaar worden. Helaas voor ons en voor de Maroon Bells. Deze prachtige bergen gelegen aan een meer liggen niet ideaal op de route. Aan de andere kant zegt Jacqueline altijd, "dan hebben we ook nog iets om voor terug te komen".

Na een licht ontbijt, pakken we de auto in en rijden we richting Colorado national monument. Colorado National Monument is een natuurpark met een oppervlakte van ruim 80 km². De naam van het in 1911 opgerichte park verwijst niet naar de naam van de staat, maar naar die van de bekende rivier. Vanaf de hoog gelegen Rim Rock Drive kan je met de auto diverse uitkijkpunten bereiken vanwaar je een panoramisch zicht hebt op de lager gelegen canyons. De Rim Rock Drive is een 23 mijl lange route die van oost naar west door het park heenloopt. De weg bevindt zich op een hoogte variërend van 1.430 tot 2.024 meter.

Rond half 3 moeten we dan echt dit natuurschoon verlaten. Het stadje Moab is onze laatste stop vandaag. Hier gaan we overnachten in een blokhut midden in de natuur. Je kan op twee manieren naar Moab rijden, over de snelweg of via een Scenic byway. Een Scenic Byway is een route/weg die door een extreem mooi landschap loopt. Via het alles Amerika forum had ik begrepen dat deze weg in de top 5 mooiste Scenic byways stond. Dat wilden we dus ook wel eens zien. Zeker ook omdat we in het verleden al meer van deze wegen hebben gereden en dat we dit altijd als schitterend hebben ervaren. Enige nadeel van deze scenic routes is dat ze meestal dubbel zo lang duren dan een snelweg.

En achteraf kan ik je vertellen, het was niet gelogen. De route was prachtig. De rode rotsen, de groene bomen en de rivier waaraan de weg parallel loopt maakt het een unieke belevenis. Dit was ook de ideale weg om mijn GoPro camera (die ik van Jacqueline voor mijn 40ste verjaardag heb gehad) uit te proberen. Met een speciale zuignap heb ik deze op de auto gemonteerd.

Als de zon langzaam verdwijnt achter de bergen komen wij in het stadje Moab aan. Hier gaan we twee nachten slapen in een cabin. Dit is voor ons een totaal nieuwe ervaring. Deze cabins zijn altijd dicht bij een national park gelegen. De cabin is behoorlijk basic. Douchen en sanitaire voorzieningen zijn in een gezamenlijke ruimte. Je krijgt er een beetje een camping gevoel bij. Robin kan haar lol niet op, ze kan lekker buiten rennen, sjansen met de buren en ook hun arme puppy moest het ontgelden.

Als Robin eenmaal slaapt is het half negen. Papa en mama gaan ook meteen onder de wol, zodat we nog wat uurtjes kunnen inhalen.