Dag 11

Vandaag gaat de wekker om 8 uur. Om 10 uur moeten we de villa verlaten. Gelukkig hebben we gisteren op ons gemak al veel ingepakt dus kunnen we het in de ochtend rustig aan doen. Precies om 10 uur trekken we de deur voorgoed achter ons dicht. Bij de Walmart kopen we nog wat proviand en tanken de auto af.

Onze volgende slaapplaats is in Tampa. Tampa is de derde grootste stad van Florida. De stad ligt aan de westkust aan de Baai van Tampa, de stad zelf heeft maar 348.000 inwoners. Maar eerst gaan we nog naar het plaatsje Clearwater Beach.

Al snel verlaten we de omgeving van Orlando, karakteristiek zie ik in mijn achter uit kijk spiegel een reclamebord van Disney in de horizon verdwijnen. Voordat we doorrijden naar Clearwater Beach gaan we eerst kijken waar het openlucht theater in Tampa is gelegen. Vanavond gaat Jacqueline naar een concert van haar favoriete country zanger Luke Bryan. Aangezien daar 20 duizend mensen worden verwacht kan het wel eens druk worden en we willen niet verrast worden. Na een kwartiertje zoeken hebben we het theater gevonden.

We vervolgen nu onze route naar Clearwater. Clearwater Beach is gelegen ten westen van Tampa aan de Gulf Coast. Clearwater beach kan omschreven worden als levendig en toeristisch. Ten opzichte van ons bezoek in 2011 is het er drukker geworden. Ze zijn flink aan het bouwen. Hotels schieten hier uit de grond. De west kust van Florida heeft een aangenaam klimaat met veel dagen met zonneschijn, warme temperaturen en zeker in de zomermaanden heerlijk warm zeewater. Zoals de naam al aangeeft is het water helder blauw. De witte zandstranden maken het plaatje compleet.

Rond half twee parkeren we de auto op de parkeerplaats welke tegen het strand aan is gelegen. We doen tot 3 uur geld in de parkeer meter en wandelen richting het strand. Als eerste wandelen we over de pier. Onder een toeziend oog van een aantallen pelikanen staan er diverse mensen te vissen. De geur van zee en vis doet me denken aan de visafslag in Breskens.

Daarna wandelen we naar het strand, wat niet makkelijk gaat met een kinderwagen. Dat wordt dus tillen en zweten. Als we een leuk plekje hebben gevonden, leggen we de handdoeken uit en smeren we Robin goed in. Het is een super warme dag en met hier en daar een wolkje. Robin begint nu door te krijgen wat de zee inhoud. Ze is bijna niet te houden. Spartelend met haar benen wil ze maar een ding, naar de zee. Als ik samen met haar daar naar toe loop komen de eerste golven ons al tegemoet. Dit tot haar grote tevredenheid. Als we iets dieper de zee in lopen is er een gilletje bij iedere golf die ons nadert. Er wordt weer volop gespetterd in het water. Maar iedere keer als ze wat zee water binnen krijgt kijkt ze me bedenkelijk aan. "Dat is raar papa, thuis in het water smaakt het anders".

De tijd vliegt als je het gezellig hebt dus gaan we terug naar de auto. We willen immers op tijd terug in Tampa zijn zodat Jacqueline zich nog kan opfrissen voordat ze naar het concert gaat. Het was leuk om weer eens in Clearwater Beach te zijn. We vinden het nog steeds het mooiste strand dat we in Amerika hebben gezien. We zijn benieuwd of het toenemende toerisme niet de sfeer van dit kleine badplaatsje zal veranderen in een te massaal gebeuren.

Om 5 uur komen we aan in het hotel in Tampa. Dit is vlakbij het open lucht theater gelegen. Als Jacqueline er klaar voor is rijden we nog even langs de Mc Donalds voor een snelle hap. Daarna rijden we naar het theater. Als we het terrein oprijden is het al super druk. Bij country concerten/festivals is het de traditie dat je uren voor een concert al op het festival terrein bent om samen wat te drinken, het zogenaamde tailgating. Het is super leuk om te zien dat hoe het in de films wordt getoond ook in werkelijkheid is. Pickup trucks vol met drank, een party tent eroverheen met bonkende muziek van de artiest van vandaag.

Robin en ik wensen Jacqueline veel plezier en zetten haar af nabij de ingang. Super stoer van haar dat ze dit allemaal alleen doet en durft. Het is ook een kans van je leven om een concert van Luke Bryan bij te wonen.

Als ik terug ben in het hotel geef ik Robin haar avondeten en spelen we nog wat op bed. Ze mag zelfs even opblijven, niet tegen mama zeggen he! Maar om 8 uur worden de oogleden dan toch te zwaar. Eenmaal in haar bedje is ze zo vertrokken naar dromenland. Voor mij rest een avondje alleen met een goed boek. Dit uiteraard bij gebrek aan een fatsoenlijk wifi netwerk. Stiekem kijk ik elk kwartier op mijn telefoon. Het is toch spannend voor mij dat Jacqueline daar zo helemaal alleen is. Om half 12 wordt er dan eindelijk op de deur geklopt. Vol bewondering hoor ik van haar hoe de avond is verlopen. Ze vond het echt super leuk. Na het bekijken van de foto's volgen wij Robin naar dromenland.