Dag 12

Vandaag gaat de wekker iets later, al hebben we die niet nodig want Robin is al even wakker. Ze is lekker aan het brabbelen tegen haar knuffels. Robin slaapt in een baby bedje bij ons op de kamer. Ontbijt is vandaag inbegrepen. Wafels met siroop en bagels met roomkaas tezamen met een kopje koffie en een glas jus vormen de basis voor vandaag. Voordat we richting Naples rijden tanken we de auto nog even vol. Jawel $1,93 voor 1 gallon (3,78 liter).

Naples is voor vandaag het eindstation. Dit is een behoorlijke roadtrip van ongeveer 3 uur. Maar voordat het zover is gaan we eerst nog twee eilanden verkennen. Sanibel Island, het schelpenparadijs, is een van de best bewaarde geheimen van de Amerikaanse staat Florida. Sanibel Island is een prachtig eiland, met brede witte zandstranden, wuivende palmbomen, tropische bloemen en planten en een heerlijk windje. Precies zoals een paradijsje moet zijn.

Sanibel Island ligt aan de Golf van Mexico, in het zuiden van Florida, net onder de stad Fort Myers. Het is een eiland die je maar via één weg kunt bereiken: de Sanibel Causeway. Sanibel wordt altijd samen genoemd met Captiva Island, het noordelijke deel van het eiland dat min of meer aan elkaar vast zit.

Nadat we het toll station zijn gepasseerd rijden we over de Sanibel Causeway, wat eigenlijk een hele grote en lange brug over het water is. Het verbind de eilanden met het vaste land. Op het Sanibal eiland bezoeken we eerst een oude vuurtoren. Aangezien hij in 1884 is gebouwd nemen wij dat als zodanig aan. Rondom de vuurtoren wandelen we wat. Opeens zien we een paar mensen stil staan. In Amerika betekend dat maar een ding, namelijk: Wildlife!

In het zand langs het pad loopt een behoorlijk grote zeeschildpad. Mooi om te zien en het is best een flinke jongen. Bovendien beweegt hij zich behoorlijk snel voort. Als een getrainde paparazzi krijg ik hem uiteraard mooi op de gevoelige plaat.

Robin denkt er echter het zijne over en wil alleen maar richting het geluid van de zee. Als we daar aan komen zie we meteen waarom Sanibal het schelpen paradijs wordt genoemd. De stranden van Sanibel Island zijn bezaaid met schelpen. En dan niet van die schelpen die je bij ons in Zeeland vindt. Je ziet hier dan ook veel mensen met een emmertje en visnetje door de branding struinen, op zoek naar de mooiste schelpen van het eiland. Ik doe ook nog even mijn best om iets te vinden maar helaas zijn de mooie exemplaren hier al vergeven. We leggen onze handdoeken neer en ik ga even met Robin in de zee. Na een kwartier is het wel welletjes en zoeken we de auto weer op.

Het grootste deel van het eiland wordt in beslag genomen door het J.N. “Ding” Darling National Wildlife Refuge. Een reservaat met een hoop bijzondere diersoorten zoals vogels en reptielen, maar ook dolfijnen en krokodillen. Nou die wilden wij wel eens zien. Hoewel de kans klein zou zijn aangezien dieren zich vaker in de ochtend laten zien gaan we toch op avontuur. We betalen een kleine entree en rijden naar de "wildlife loop". Deze weg van 7 kilometer gaat dwars door het natuurgebied. Op diverse plekken kun je stoppen om wandelingen te maken. Zo stoppen we bij een wandeling door een mangrove bos en lopen we naar een uitzicht punt over een groot mangroven meer. Na een uurtje komen we bij de uitgang, helaas hebben we op een paar vogels en wat springende vissen geen wildlife mogen zien. Dan maar hopen dat we straks in de everglades meer succes hebben.

We vervolgen de weg naar captiva. Dit zeer kleine eiland is via een kleine brug verbonden aan Sanibal. Op Captiva staan voornamelijk dure huizen en over de volledige lengte ligt een golfbaan. De vegetatie is veelal subtropisch overal staan palmbomen. Na een paar kilometer eindigt de weg letterlijk op het strand. Robin is ondertussen in slaap gevallen, dus besluiten we maar richting Naples te rijden. Op de terugweg geven we nog een keer onze ogen de kost.

Rond 6 uur komen we aan in ons hotel in Naples. Na het inchecken geven we eerst Robin haar avond eten. Daarna rijden we naar Applebee's. In dit restaurant kun je lekker en gezond eten. We bestellen hier bijna altijd een steak met jumbo garnalen overgoten met een saus van parmezaanse kaas. Misschien zul je denken, wat een rare combinatie, maar ik kan je verzekeren dat we de bordjes helemaal leeg eten.

Als we terug in ons hotel zijn gaat Robin meteen haar bedje in. Lekker slapen na zo'n actieve dag. Papa en mama lezen nog wat en bereiden zich voor op de dag van morgen. Want dan staat namelijk de Everglades op het menu. Of wellicht in het perspectief van een krokodil andersom.