Vandaag gaat de wekker om 7 uur. Aangezien we gisteren het advies kregen om zo vroeg mogelijk te vertekken in verband met de warmte in de middag. In de ochtend uren is de temperatuur nog enigszins dragelijk. Dat wil zeggen 35 graden in plaats van 45!! In de naast gelegen Saloon hebben we een stevig ontbijt op. De koelkast in de hotelkamer hebben we gisteren avond al afgevuld met drank zodat deze heerlijk koud zou zijn voor de volgende dag. Rond 8 uur zijn we klaar voor Death Valley.

Death Valley is een dal gelegen voor het overgrote deel in de staat Californië en een klein deel in de staat Nevada . Het gebied is omringd door bergen en maakt deel uit van de Mojavewoestijn. In Death Valley National Park zijn naast woestijn ook zoutvlakten, rotsformaties, canyons, zandduinen en bergen. Het dal kreeg zijn naam in 1849 tijdens de Gold rush. In de jaren 1850 werd er ook goud en zilver in Death Valley aangetroffen. In 1880 werd borax aangetroffen en gewonnen. Het werd uit het gebied vervoerd met wagens getrokken door muilezels. Al snel bleek deze manier van vervoer niet rendabel en werd de boraxwinning beëindigd.

Death Valley werd pas in 1994 door president Bill Clinton tot National Park gemaakt, het was wel al sinds 1933 een National Monument, maar het werd uitgebreid tot de grootte die het vandaag heeft. Death Valley is de heetste plek op aarde en de droogste plek van Noord-Amerika. De hoogste temperatuur die hier ooit gemeten is 58,3 °C op 3 juli 2013. Daarmee werd na exact honderd jaar het hitterecord van 10 juli 1913 (57 ºC) verbroken.

Het gebied is zo droog omdat er een aantal bergruggen ligt tussen de vallei en de Stille Oceaan. Wolken regenen leeg op deze bergruggen, waardoor er in Death Valley vrijwel nooit regen valt, minder dan 50 mm per jaar. Bovendien ligt het gebied zeer laag, in Death Valley bevindt zich het laagste punt van de Verenigde Staten. Dit laagste punt bestaat uit een zoutmeer, Badwater genoemd, en ligt 86 m onder de zeespiegel. In de maanden juli en augustus worden extreem hoge temperaturen gemeten, oplopend tot 55 graden Celsius of hoger. 

Onze eerste stop is gelijk om de hoek, namelijk de Mesquite Flat Sand Dunes. Deze enorme zand verstuiving kon je vanaf het hotel al zien liggen. Op de parkeerplaast zijn we een van de eersten. We maken een kleine wandeling tussen de duinen. Veel is hier niet te doen, het is de omgeving die het speciaal maakt. Een kleine Sahara midden tussen de bergen. Deze zandduinen zijn vaak het decor van Hollywood. Onder andere Starwars is deels hier opgenomen. Heel even heb je het idee dat je op Gran Canaria bent, met al dat zand en die warmte, en dat smorgens vroeg al. Als we terug op de parkeerplaats komen is het al redelijk druk, dus meer mensen hebben dezelfde gedacht gehad om vroeg aan te vangen. 

We vervolgen de US 190 tot aan de splitsing met de Badwater Road. De US 190 nemen we later op de dag naar Las Vegas. Na een paar mile op de Badwater Road stoppen we bij de Golden Canyon.    

Deze populaire trail biedt een geweldig uitzicht over het hart van Death Valley. Je begint de wandeling bij de ingang van de kleurrijke canyon op 49 meter onder het zeeniveau, en klimt dan tijdens de eerste anderhalve kilometer omhoog tot 91 meter boven het zeeniveau. De route is geheel over een vergruist stenen pad en rotsen hebben hier goudgele en rode kleuren in combinatie met de blauwe lucht geeft dit een indrukwekkend beeld van de omgeving. Aan het einde van de trail kan je nog zo'n 800 meter verder lopen, tot aan de rotsformatie Red Cathedral. Het is ook mogelijk nog verder te lopen, tot aan Zabriskie Point. De wandeling is dan 6,5 kilometer lang. Wij kiezen bij de Red Cathedral er echter voor om weer terug te lopen ivm de auto. Tijdens de terug weg merken we dat de temperatuur stijgt, symptomen van hoofdpijn en duizeligheid zijn daarvan het gevolg. Genoeg drinken en je hoofd bedekken is een noodzaak. De Golden Canyon is echt een goed verstopte schoonheid in Death Valley. Je moet een kleine stukje lopen in de hitte maar je krijgt er veel voor terug.

Rond de klok van 11 uur komen we bij de auto aan. Snel nemen we wat te drinken. Het drinken dat vanmorgen nog ijskoud was, is nu al erg lauw. We drinken 2 blikjes de man en eten snel wat crackers met kaas om een beetje aan te sterken. We vervolgen de Badwater Road en slaan na een paar mile linksaf bij de Artist's Drive. Deze parallelweg komt vervolgens weer uit op de Badwater Road.

Artist's Drive and Palette omvat twee bezienswaardigheden in het Death Valley National Park. Het kreeg zijn naam omdat het gesteente hier een aantal kleuren vertoont die men elders in de natuur weinig aantreft. Artist's Drive (Engels voor 'de weg van de kunstenaar') is een 16 kilometer lange, verharde eenrichtingsweg die de bezoeker langs een puinwaaier brengt die wordt gevoed door een diepe canyon in de Black Mountains.

Artist's Palette ('het palet van de kunstenaar') wordt gevormd door het meest kleurrijke deel, gesteente dat van vulkanische oorsprong is. De kleuren zijn het resultaat van oxidatie van mineralen die ontstonden toen gesteente werd onderworpen aan hoge temperatuur en druk. De rode, roze en gele kleur is afkomstig van ijzerzouten, groen van mica uit tufsteen en mangaan zorgt voor purperen schakeringen. De rotsformaties getuigen van een periode tijdens het mioceen toen de aarde hier extreme omstandigheden kende door explosies van vulkanen. De laag die zij achter lieten zou 1500 m dik zijn. Verder zijn hier afzettingen van een zoutvlakte aanwezig die typisch zijn voor Death Valley zoals borax. De verschillende kleuren komen in de fele zon goed tot hun recht.  

Voor onze volgende stop moeten we een stukje terug rijden over de Badwater Road. Bij het aangegeven punt nemen we de afslag en komen we uit op een Dirt Road van zand en puinsteen. Al snel moeten we op deze weg de snelheid minimaliseren. Je voelt de steentjes links en rechts onder je auto wegschieten. De weg op zich is niet lang alleen door de snelheid doe je er toch nog eventjes over voordat je de Devil's Golf Course bereikt.

Devil's Golf Course oftewel het golfterrein van de duivel is een vlakte in Death Valley bedekt met een dikke laag haliet. De vlakte is geërodeerd door wind en water. De benaming van deze plek, een paar kilometer te noorden van Badwater, komt uit een gids over Death Valley uit 1934 waarin de plaats werd beschreven als een terrein waar alleen de duivel golf kan spelen. De zoutlaag is afgezet door meren, waaronder het verdwenen Lake Manley dat 130 km lang was en 180 m diep. Devil's Golf Course is werkelijk een bijzonder natuur fenomeen. We maken hier een paar foto's en blijven even genieten van het uitzicht. Vervolgens nemen we de Dirt Road terug naar het beginpunt.

Terug op de Badwater Road rijden we richting Badwater. Eenmaal hier aangekomen blijkt dit een populiare bezienswaardigheid te zijn. De grote parkeerplaats staat vol touringcars. Rond het middag uur is het nu erg warm, de temperatuur meter geeft 45 graden aan. We nemen nog een blikje drinken, echter zijn deze zo heet dat het niet meer lekker is. Toch moeten we wat vocht binnen krijgen dus nemen we er toch maar van. 

Badwater is een bekken in Death Valley, dat genoteerd staat als het laagste punt in Noord-Amerika, 85,5 m onder de zeespiegel. De plaats zelf bestaat uit een kleine poel ontstaan uit een bron vlak naast de weg. De grote hoeveelheid zout uit het omliggende bekken zorgt er echter voor dat het water in de poel niet drinkbaar is, vandaar de naam "Badwater". In de poel kunnen toch enkele planten en dieren overleven, zoals pickleweed en de badwaterslak. Via een Boardwalk loop je over het Basin en kom je op de zout vlakte. Over een weg van zout kun je een stukje de Vallei inlopen. De hitte werd langzamerhand ondraaglijk, lichamelijk voel je je steeds slechter. Ik voel me vooral een beetje duizelig. Op de agenda staan alleen nog Zabriska point en Dante's View. 

We rijden terug over de Badwater Road naar de splitsing met de US 190. Hier draaien we rechtsaf de US 190 op richting Las Vegas. De weg klimt langzaam omhoog en we stoppen bij de parkeerplaats van Zabriskie Point. Ook dit is een flinke parkeerplaats vol met bussen en auto's. Het is rond de klok van twee als we de auto nog net ergens tussen kun proppen. We lopen vanaf de parkeerplaats een halve kilometer heuvel op voordat we Zabriskie Point naderen. Zabriskie Point is een bekend uitkijkpunt in het Death Valley National Park in Californië. Het is één van de heetste plekken op aarde en wordt gekenmerkt door zijn pastelkleurige golvende duinlandschap waar zo goed als niets leeft. Hier heb je een schitterd uitzicht op diverse soorten rotsformaties die miljoenen jaren geleden zijn gevormd door lava dat in water snel afkoelde. De schoonheid van de omgeving bewijst waarom de meeste mensen dit het absolute hoogte punt vinden van Death Valley. Er loopt ook een hele mooie wandelroute door Zabriskie Point. Bij de aanvang van deze route staan echter 2 rangers die mensen sterk afraden de wandeling op dit moment te maken. De meeste mensen nemen de waarschuwing van de rangers serieus en laten de wandeling voor wat het is. De warmte werd ons nu echt te veel. We voelden ons beide misselijk en we besloten om Death Vally zo snel mogelijk te verlaten en onze reis te vervolgen naar Las Vegas. Helaas voor Dante's view, wellicht ooit een volgende keer.