Dag 8 Zion National Park

Vanmorgen ben ik op tijd opgestaan. Ik had het idee om vanuit de verwarmde jucuzzi, de zon te zien opkomen. Na dit mooie schouwspel ben ik Jacqueline gaan wakker maken voor het ontbijt. In het restaurant tegen over ons motel hebben we een heerlijk ontbijtje op. Op het vertoon van onze kamer sleutel krijgen we 10% korting. Dat is weer lekker mee genomen. De Pioneer Lodge vinden we tot nu toe het gezelligste en mooiste motel.

Rond half negen rijden we met de auto richting Zion. Binnen een kwartiertje staan we voor de ingang. Er is ook de mogelijkheid om met een Shuttle bus van uit Springdale Zion te bezoeken. Vanwege de beperkte parkeerruimte moet je op tijd aanwezig zijn. We laten onze Beautiful America Card zien en de vriendelijke ranger heet ons welkom en geeft ons een plattegrond van het park. Op de parkeerplaats aangekomen trekken we onze wandelschoenen aan, want vandaag gaan we een flink stuk lopen.

Het Nationaal park Zion is gelegen in Utah. Het werd in 1909 een National Monument, en in 1919 een National Park, in 1937 werd het park uitgebreid met Kolob. De naam ‘Zion’ kreeg dit park van mormoonse pioniers in 1860. De mormonen of "Heiligen van Jezus Christus van de laatste dagen" zijn een religie die vooral in Utah gevestigd is. Het meest bezochte gedeelte van Zion National Park is Zion Canyon. Dat is een ravijn, 24 kilometer lang en 800 meter diep, met hoog oprijzende wanden en hellingen. Het ravijn is uitgeslepen door de Virgin River, en dankzij die rivier heeft Zion Canyon nu rijk gevarieerde flora en fauna. Als in het voorjaar de sneeuw in de bergen smelt, voert de Virgin River grote hoeveelheden puin en sediment af. Daardoor is het erosieproces dat Zion Canyon en de diverse zijdalen heeft gevormd, nog steeds volop gaande. Horse Ranch Mountain is met 2660 meter de hoogste berg in Zion.

Enkele bekende bezienswaardigheden in het park zijn Zion Narrows, Emerald Pools, Hidden Canyon, Angels Landing, The Great White Throne, Checkerboard Mesa, The Three Patriarchs, Kolob Canyons en Kolob Arch.

Bij het visitor center vragen we aan een ranger wat leuke wandelingen zijn. Zelf had ik het idee om vandaag de Narrows te lopen en Angels Landing. Volgens de ranger zijn deze twee wandelingen te veel van het goede op een dag. Hij stelt voor om een van deze twee wandelingen te combineren met The Emerald Pools. We besluiten om Angels Landing dan maar door te schuiven naar volgend jaar:)

De weg die door Zion Canyon loopt is 9.7 km lang, en eindigd bij de Temple of Sinawava. Hier is het beginpunt van de Narrows. Gedurende het zomerseizoen is de Zion Canyon Drive geheel afgesloten voor personenverkeer. Vanaf april tot en met oktober kun je niet met je eigen auto deze route volgen. Je moet dan gebruik maken van het gratis shuttlebussysteem.

De shuttle bus stopt op verschillende plekken in het park en vanuit daar kun je diverse trails lopen. Wij stappen uit bij de laatste stop in Zion. Hier start de Rivirside Walk trail, een wandeling van 4 kilometer, die start met een verhard voetpad dat parallel loopt naast de rivier. Naarmate we verder lopen gaat het pad over in een ware klim. Na een uurtje lopen zijn we aan het eind van de Riverside Walk gekomen en de wanden van de canyon zijn zo dicht bij elkaar dat je alleen maar door het water verder kunt. Dit is het begin van de Narrows. Als we hier aankomen zijn er best al veel mensen. Er is hier een klein strandje naast het water, veel mensen gebruiken deze plek als rustpunt, of om even pootje te baden of te zwemmen. Aangezien Jacqueline niet de rest van de dag naar het zompige geluid van natte schoenen wilt luisteren besluit ze om hier met een goed boek lekker van het zonnetje te genieten. Ik ga uiteraard een stuk van de Narrows lopen. De Narrows Trail is een lange wandeling van ruim 25 km, waarvoor een back country permit vereist is. Het is echter toegestaan om zonder permit vanaf de Riverside Walk een stuk de Narrows in te lopen.  Je kunt net zo ver gaan als je wilt. Een mooi punt om terug te keren is na 4 km bij de Orderville Canyon. Om deze trail te vervolgen moet je door de rivier verder, in eerste instantie ga je slechts tot aan je enkels in het koude water, maar al snel steeg het water tot aan de billen. De meeste mensen houden het hier voor gezien en keren terug. Ik besluit om nog een stuk verder te lopen, wat werd beloont met een prachtige waterval en een schitterend uitzicht. Een Amerikaans stel is zo aardig om hier een een foto van mij te maken. Als ik de Orderville Canyon bereik komt het water al bijna tot mijn middel, dit is een mooi moment om terug te keren.

Narrows

In een hoog tempo loop ik weer terug naar het strandje waar het nog vol op druk is met spelende kinderen en mensen die met de voetjes in het water zitten. Jacqueline is nog lekker aan het lezen in haar boek. Om haar heen lopen brutale eekhoorns die af een toe een een kijkje nemen in de rugtas. De eekhoorns zijn totaal niet bang voor mensen, tijdens het lopen wordt met diverse borden aan gegeven dat het gevaarlijk is deze beestjes te aaien. Een beet van de eekhoorn kan tot een behoorlijke ontsteking lijden. Als de krachten terug zijn na een broodje en wat drinken lopen we terug naar de shuttle bus. Onderweg komen we nog twee herten tegen die op een meter afstand staan te grazen in het gras. Erg fotogenieke herten laten we maar zeggen. Als we bijna bij de shuttle bus zijn valt het op dat we al een tijdje achtervolgd worden door twee eekhoorns, best grappig om te zien. Af en toe halen halen ze je in en verder op staan ze weer te wachten op je. Als we instappen in de shuttle bus wil er zelfs eentje mee reizen. Gekke beesten.

Het is rond 2 uur als we uitstappen bij de Zion Lodge, hier lopen we via een brug over de Virgin River. Direct voorbij de brug gaan we linksaf naar de Emerald Pools. Via deze trail van een kleine 5 kilometer (heen en terug) loop je langs 3 meertjes gelegen op verschillende hoogten. De wandeling naar de Lower Emerald Pool is heel eenvoudig. Het pad is verhard, en loopt door een schaduwrijke omgeving met veel planten en bomen. Na iets minder dan 1 kilometer bereik je een kleine waterval; het water valt hier van de bovenzijde van een overhangende rots naar beneden. Het komt terecht in de kleine waterplas Lower Emerald Pool, iets beneden het pad. Je kan achter de waterval doorlopen; het pad is hier door het stuifwater een beetje glad. De Middle Emerald Pool ligt 25 meter hoger dan de Lower Emerald Pool. Via een 400 meter lang rotsachtig pad waar op verschillende plaatsen treden in de rotsen zijn uitgehouwen loop je op een speelse wijze naar boven. De omgeving is hier veel minder groen dan rondom de Lower Emerald Pool Trail. Eenmaal boven aangekomen bij de Middle Emerald Pool heb je een erg mooi uitzicht over de zuidelijke helft van Zion Canyon.

        
 
Vanuit hier lopen we door naar de Upper Emerald Pool, deze is de grootste van de drie waterplassen. Het bergmeertje ligt ineengeklemd tussen een rotswand en een klein zandstrand met veel rotsblokken en planten daar omheen. De Upper Emerald Pool Trail is een 800 meter lang pad, dat helemaal is bezaaid met rotsblokken. Via die rotsblokken klim je 61 meter naar boven. Het is best een flinke klim waarbij je af en toe de handen en voeten moet gebruiken. Als we eenmaal boven zijn aangekomen zijn er slechts een handje vol mensen. Een zeer klein watervalletje zien we van de bovenzijde van de rotswand naar beneden vallen in de Upper Emerald Pool. Qua schoonheid vind ik de Upper Emerald Pool wat tegenvallen. Maar de wandeling en de uitzichten zijn echt aan te raden. Het is gewoon leuk dat klauteren en klimmen. Bij de pool kwamen we nog aan de praat met een nederlandse vrouw, zij is getrouwd met een canadese man en kwam ook uit tilburg. Ze was echter al 10 jaar niet meer in nederland geweest. Na wat drinken besluiten we terug te lopen, zodat we nog voor het donker Zion kunnen verlaten.  Je kan vanaf hier alleen via hetzelfde pad terug. Als we weer bijna bij de rivier zijn zie ik een Tarantula spin op een rots zitten. Snel maak ik een foto van deze grote harige engerd.

Moe gestreden nemen we de shuttle bus naar het visitor center. Als we in de auto zitten is het 5 uur. We verlaten Zion aan de oostzijde via de US 9 of te wel de Zion–Mount Carmel Highway. Deze Senic highway slingert door een Zion achtig berglandschap, na een paar mile moeten we door de Zion–Mount Carmel Tunnel. Aangezien de tunnel eenrichtingsverkeer is moeten we even wachten totdat de tegenliggers gepasseerd zijn. Als we de tunnel uit komen zien we werkelijk waar een prachtig landschap, een totaal andere omgeving dan voor de tunnel. Het roze asfalt sluit mooi aan bij de rood gele rotsen. Meteen na de tunnel is een parkeerplaats, we stoppen hier even om wat foto's te maken. Tevens start hier de Canyon Overlook Trail. Deze vrij eenvoudige trail van een uurtje heen en terug zou ik graag willen lopen, echter begint het al wat donker te worden dus dat lijkt ons niet verstandig. Dat schuiven we dan ook maar door naar volgend jaar. We vervolgen de weg en naar een paar mile komen we de Checkerboard Mesa tegen. Deze berg heeft op zijn helling de vorm van een schaakboord, vanaf de parkeerplaats nemen we de nodige foto's. 

Ineens wordt het snel donker en de vermoeidheid slaat toe, als we de T-sliptsing naderen van de US 9 en de US 89 zien we een paar motels. De Golden Hills Motel heeft gelukkig nog een kamer over. Na het douchen gaan we wat eten. Het tegenover gelegen restaurant zit er wat somber uit, maar gelukkig zit er ook een resturant in de Best Western. Als we terug lopen valt het me op dat de verlichting van enkele Neon letters van de hotel naam het niet doet.  Ik heb hier voor de vakantie veel grapjes overgemaakt want dat staat voor mij synoniem aan een motel in amerika.  

Hotel: Golden Hills Motel

Prijs: €53,-

Bijzonderheden: Zeer standaard, geen ontbijt

Temperatuur: 28 graden

Aantal Km: 42